Afsluiten in schoonheid, het is een kunst... Ik ben er niet meer in geslaagd om vanuit Hong Kong verslag uit te brengen, waarvoor excuses, maar had onvoldoende toegang tot internet, vandaar. Er zijn heel weinig internetcafés in Hong Kong, ondanks het feit dat het zo'n moderne stad is. Dus nu post ik dit tekstje vanop mijn laptopje in Gent, terwijl ik al lekker terug veilig en wel in België ben...
Mijn allerlaatste week buiten onze landsgrenzen was dus een soort tussenstop in Hong Kong, voor een dag of zes. Ik moest me zien te redden zonder de hulp van Cis deze keer, maar na 5 maanden reizen kon dat geen probleem zijn. Dat was ook nooit echt een probleem, want Hong Kong -7 miljoen inwoners- is een heel gemakkelijke stad om in rond te reizen: heel overzichtlijk, heel goed openbaar ervoer, etc... Daarnaast is Hong Kong wel een heel aparte stad, een stad waar het oosten en het westen met elkaar versmelten, en bovenal het kapitalisme hoogtij viert. Zowat elk bedrijf dat een beetje actief is in het buitenland, heeft een kantoor in Hong Kong. De skyline is bijgevolg 1 groot reclamebord, met een heuse lichtshow elke avond...
Daarnaast is Hong Kong een drukke stad, met heel veel mensen op straat, en met heel veel hoogbouw, waar hypermoderne wolkenkrabbers naast vervallen townships staan. Een heel bevreemdend gezicht.
Hong Kong is een fascinerende stad, er is wel het één en het ander te zien, maar na zes dagen was het dus tijd om terug te keren naar... good old Belgium...

Dus ja, nu ben ik terug thuis, en dat voelt goed aan. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens!! België is een luilekkerlandje, ik blijf erbij. En het is zelfs mooi weer hier! Terrasjes, een frisse pint (of 6), het weerzien met iedereen, die vertrouwde omgeving, een mens zou er voor minder terug zin in krijgen! Ja, ik heb een hele mooie reis achter de rug, maar aan alles komt een eind, en ik vind 5 en een halve maand ruimschoots genoeg. Ik ben blij dat ik terug ben.

Aan iedereen die af en toe naar deze link surfde, zou ik zeggen: bedankt hiervoor en tot binnenkort! Aan alle anderen zou ik zeggen: excuses aanvaard ;-), zelf zou ik nooit de moeite gedaan hebben om al die zever te lezen... ;-)

Allez, vrienden, en vriendinnen, tot ergens onderweg! Het ga jullie goed!

Cis, veel succes, en veel plezier!

-Over and out-

Tip tap top, de reis zit er bijna op...
Nog 2 weken en ik sta terug in Belgie. Terug naar af! ;-) Jippie!
Daar kijk ik eerlijk gezegd wel meer en meer naar uit. Na 5 maanden 'rondtsjolen' op de wereldbol, begint men al eens te verlangen naar een eigen bed, een eigen badkamer, enz... Om maar te zwijgen van al die andere geneugten waar Belgie (in Belgie) om bekend staat!...

In afwachting van een behouden terugkomst houd ik me voorlopig onledig bezig in Byron Bay, een rustig surfersdorpje aan de Australische oostkust. Het leven gaat hier zijn rustige gangetje, en de tijd die we niet verslapen, vullen we op met een bezoekje aan het strand, het internetcafe, de cinema, de plaatselijke striptease-bar (grapje), enz... Overigens, 2 dagen geleden zaten we in Surfer's Paradise, een mega-toeristisch vakantieoord dat niks met surfen te maken heeft. Een betere naam ware: Skyscraper's Paradise, gezien het aantal appartementsblokken dat je overal het zicht ontneemt... Gelukkig zijn we daar maar 1 nacht gebleven.

Bon, het aftellen is begonnen, tot binnenkort!

Hallo zusammen! Er zijn zo van die dingen die je moet gedaan hebben als je de Oostkust van Australie afreist. Twee van die verplichte nummers zijn een zeiltrip naar de Whitsunday Islands, en een jeeptrip op Fraser Island. Over de eerste trip kan ik kort zijn: het was niet overdreven fantastisch, en we hadden dan ook nog eens slecht weer; de jeeptrip daarentegen overtrof alle verwachtingen: zalige groep, zalige sfeer, zalige activiteiten, memorabel gewoon!

De reden van het hoge tevredensheidsgehalte van de jeeptrip is dat die trip 'selfguided' is. Je bent volledig vrij om te doen en te gaan waar je wilt. Er komt geen gids mee op je trip. Geen gids = geen controle = party party! Een onfeilbare formule! De avond voor ons vertrek werden alle backpackers ingedeeld in (4) groepen, en was er een uitgebreide 'briefing'. De dag erna moesten we al het kampeergerief op het dak van de jeep laden, en kregen we een woordje uitleg hoe je de jeep moet besturen en welke gedeelten van het eiland toegankelijk zijn voor jeeps... (belangrijk)

Dan kregen we nog wat laatste tips, en een uur laten waren we al op het brede strand van Fraser Island aan het rondcrossen. Het eiland is het grootste zand-eiland ter wereld, en heeft een uniek eco-systeem. Er zijn enkele prachtige zoetwatermeren, prachtige stukjes strand, en mooie plekjes om te kamperen... Vooral het kampeergedeelte viel bij mij in de smaak, omdat we dan met de 4 jeeps tesamen kwamen, ons tentje konden opzetten en genieten van een biertje en een deuntje... Het deed me denken aan Dranoutertoestanden bij momenten. Zeer tof dus met andere woorden.

Toen wij op het eiland waren was het net volle maan, dus dat gaf nog extra cachet aan deze trip. De tweede avond hebben we gevoetbald bij maanlicht, en spijtig genoeg heb ik toen mijn voet serieus verstuikt. Hij zit helemaal gezwollen. Ik ben immobiel voor minstens 1 week. Hopelijk snel een volledig herstel. Tenslotte zijn dit hier de laatste weken, en wil ik er tenvolle van genieten.

De groeten daar nog, zum spater!

Het duiken houdt maar niet op! Na eergisteren in het nachtleven van Cairns gedoken te hebben, zijn Cis en ik gisteren naar het wrak van de SS. Yongala gedoken. Zaaaalige duik!!! Echt de beste duik tot nu toe! Een duik die niet rap zal overtroffen worden... Want tijdens de 2 keer dat we naar het met koralen bedekte scheepswrak gedoken hebben, hebben we meer vis gezien dan tijdens al onze vorige duiken tesamen! Overdreven? Niet echt: schildpadden, zeeslangen, giant groupers, trevallies, murrays, clownfish, batfish, barracuda's, ... noem maar op. Je wist niet waar eerst gekeken. Een aanrader!

Wel spijtig dat ik tijdens het naar boven komen, na de laatste duik, gestoken ben door 1 of andere giftige kwal (irukandji). Ik voelde een lichte steek aan mijn onderkaak, en toen ik eenmaal aan boord was, voelde ik mij helemaal mottig: maagpijn, steken in mijn rug, flanellen benen, gezwollen armen, tintelingen,.... Echt heel raar! Ik dacht dat hel wel ging overgaan, maar uiteindelijk ben ik naar het ziekenhuis overgebracht en hebben ze mij morfinespuiten moeten toedienen om de pijn weg te nemen en mijn bloeddruk terug te laten dalen... Niet zo de max... Maar alles goed terug nu. Op naar de volgende duik!

Voor de mensen die hun jaloezie tot hier toe nog konden bedwingen, hier komt de mokerslag: zonet zijn we terug van een driedaagse duiktrip op het Great Barrier Reef, en het was de max!
Van zodra we de haven uitvaarden hadden we mooi weer, we zaten in goed gezelschap, kregen lekker eten geserveerd, en hebben veel gedoken (en gesnorkeld). Het echte vakantiegevoel!
Er stonden elf duiken op het programma, waaronder twee nachtduiken. Zowat alles wat er mogelijk kon gezien worden tijdens een dergelijke duiktrip hebben we gezien: nemo's en andere kleurrijke, bizarre subropische vissen, krabben, kreeften, roggen, haaien, schildpadden, noem maar op... Prachtig allemaal, die onderwaterwereld! Een absolute aanrader.
Momenteel terug op het vasteland (Cairns), en vollen bak regen...

Foto's van Australie: http://www.pixagogo.be/3096245133

G'day mates! Hieronder een verslag vanuit Alice Springs.
Momenteel bevinden wij ons in het hartje van Australie, namelijk Alice Springs. We hebben er een 7-daagse tocht opzitten, die ons heeft doen kennismaken met het fenomeen 'the Outback'. De Outback omvat bijna geheel centraal Australie en is vooral bekend omwille van zijn droge, desolate, eindeloos vlakke landschappen (zie foto). Toch mag je de hele Outback niet over 1 kam scheren: de Outback is geen ordinaire zandback, er is meer te zien in de Outback dan alleen maar woestijn. Al moet je er wel heel veel afstand voor afleggen (3200 km in het totaal). Het landschap is heel gevarieerd: van de eindeloze, dorre woestijnvlakten tot verborgen oases en ganse bergketens.

De bekendste berg, die iedereen wel eens op foto gezien heeft, is Uluru Rock (= Ayers Rock). Dat is een heel populaire toeristische bestemming. En een heilige plaats voor de Aboriginals (de oorspronkelijke bewoners van Australie). In de outback wonen er veel Aboriginals, maar het doet toch altijd een beetje raar als je er 1 ziet. Precies alsof je in Afrika zit: donkerzwart vel, kroezelig haar, een onverstaanbaar taaltje brabbelend... een bevreemdend gezicht... En zeggen dat zij eigenlijk de echte eigenaars zijn van Australie. Tragisch!

'In de Outback valt altijd wel iets te beleven', was ons motto de afgelopen week, en effectief: elke dag was er wel iets te zien of te doen. De eerste dag al, na amper 1 dag rijden, zaten we al 'in the middle of nowhere'. De tweede dag lag onze achterruit aan diggelen door steenslag. We wisten meteen al waar we de komende week mee te maken gingen krijgen: grote hitte, onverharde wegen, duur bier, veel stof en ... veel vliegen! Zoveel vliegen zelfs dat we 's avonds een vliegennetje moesten dragen! Het gevoel om zo ver van de bewoonde wereld te zitten is wel sjiek. Er was zelfs 1 dag dat we geen enkele tegenligger zijn tegengekomen... Cool!

Van de vele hoogtepunten zijn dit de beste:

• Williams Creek: woestijnpub in the middle of nowhere. Inwonersaantal: 6. Ambiance recht evenredig met het aantal vliegen rond je hoofd.
• Dingo fence: langste hek ter wereld (>5000 km).
• Coober Pedy: mijnstadje waar 70% van de mensen ondergronds leven, in een soort uitgekapte bungalows. Opaalhoofdstad van de wereld. Mad Max-achtig landschap.
• Ondergronds slapen (Coober Pedy) en onder de sterrenhemel slapen (elders)
• Uluru Rock, Valley of the winds, Kings Canyon
• Afscheidsparty in Alice Springs...

The Outback laat zich niet gemakkelijk samenvatten in woorden of foto's, je moet het beleven. The Outback is een must voor al wie langer dan 4 weken in Australie verblijft! Ondanks (en dankzij) de lange busreis een unieke ervaring. De verre verplaatsing meer dan waard.